Spichlerz

 

Skansen zaczął tętnić życiem

Jak spichlerz stanął o świcie

Czy to będzie kuźnia?

Czy olejarnia – olej bić będzie?

 

Piękna tarnowska dachówka

Ze sto lat w słońcu błyszczała

Kłodniczanie spichlerz rozebrali

By w skansenie starości doczekała.

 

Trzeba zaczerpnąć mądrości wielkiej

By dwie sprawy pogodzić

Czy dźwięk kowadła nas nie przerazi

Czy bicie oleju nie zaszkodzi.

 

Przyleciała sroka i siadła na szczycie

I wszystkie myśli poplątała

Przecież olejarnia razem z kuźnią

Uroku zwiedzającym  by dodała.

 

Niech talent kowala

W okolicy słynie

A olej złocisty

Niech strumieniem płynie.

 

 

Bicie oleju w Skansenie

 

Gdy Adwent się zaczyna

Bicie oleju się rozpoczyna

Ziarno lnu z Batorza przywiezione

W gniotowniku  rozdrobnione

 

Temperatury piec nabiera

W patelni tylko  nadzieja

Gorące siemię lniane

W płótnie jutowym osypane

 

Teraz ciężki sprzęt użyto

Prasa się rozgrzewa

Bez siły chłopa

Zapewne to się nie uda

 

Tłoczy chłop olej  

Pot mu spływa z czoła

Sąsiedzka pomoc

Potrzebna od teraz

 

Piękna jest historia spichlerza

Uwieńczona sukcesem

Olej złocisty z prasy popłynął

A makuch -  dla zwierząt po został.

 

   Dziedzictwo

 

Stoi kierat za stodołą

Rdza zżera tryby w koło

Drewno od żelaza odstało

Sędziwego wieku nie doczekało

 

Bez powrotnie czas ucieka

Zbiera plony rdza i woda

Niszczy wszystko czym dziadowie

Pracę rolną upraszczali.

 

Jak pszczoły z ula wyleciały

Tak złomiarze się zleciały

Bezcenny dorobek stu leci

Do hut na przetop już leci.

 

Mądrość ludzka niech zwycięża

Niech powstanie pamięć wielka  

By nasi wnukowie

Tradycję i kulturę rolniczą  zachowali

 

Czy spełni się  wielkie marzenie?

O niedrzwickim  skansenie!

Zapewne tak - maszyny na to czekają

Mimo, że niewiele już ich pozostało

 

Niech zaznają szczytny spokój

I słońce nad nimi zaświeci

Przyjdą zwiedzać gminny skansen

Dorośli i dzieci.

 

Autor  Andrzej Pastusiak